Ένα χελωνάκι χωρίς καβούκι - Παιδική Λέσχη Ανάγνωσης

Η ομάδα της Παιδικής Λέσχης Ανάγνωσης της Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς, την Παρασκευή  24-4-2015, επεξεργάστηκε το παραμύθι της   Ελένης Πριοβόλου  «Ένα χελωνάκι χωρίς καβούκι» με τη βοήθεια της τη εμψυχώτριας  Νιαβή Βασιλικής.   Πρόκειται για ένα παραμύθι που αναφέρεται στη διαφορετικότητα και την αποδοχή της. 

 Ο  ήρωας, το χελωνάκι ο Λίνος, είναι διαφορετικός, αλλά αυτό όμως δεν στάθηκε εμπόδιο να γίνει μέλος της παρέας με τα χελωνάκια στο λιβάδι και ο αρχηγός τους  στο παιχνίδι.

Με αφορμή αυτή την ιστορία του Λίνου τα  παιδιά μίλησαν για τη διαφορετικότητα μεταξύ των ανθρώπων. Διαπιστώθηκε ότι όλοι μας είμαστε διαφορετικοί, γιατί  διαφορετικά πράγματα μας αρέσουν,  διαφορετικά πράγματα επιλέγουμε να κάνουμε, σε κάποια πράγματα  είμαστε ικανοί σε άλλα δεν είμαστε, αλλά όταν είμαστε μαζί και συνεργαζόμαστε κάνουμε μικρά καθημερινά θαύματα!! Και πάνω από όλα δεχόμαστε τον άλλο όπως είναι και όπως θα θέλαμε εμείς να είναι!!!

«Κάποτε σε ένα χελωνόσπιτο γεννήθηκε ένα χελωνάκι, ο Λίνος, χωρίς καβούκι. Η μαμά του στην αρχή στενοχωρήθηκε πολύ,  αμέσως  όμως άνοιξε την αγκαλιά της το ‘κλεισε μέσα και είπε  « δεν πειράζει , το δικό μου καβούκι χωράει και τους δυο μας». Ωστόσο ο φόβος είχε φωλιάσει στην καρδιά της. Παντού έβλεπε κινδύνους, γι’ αυτό και όταν ο Λίνο μεγάλωσε για να τον προστατεύσει δεν τον άφηνε να βγει έξω από το σπίτι.  Όμως ο Λίνο ήθελε να ζήσει  σαν τα άλλα χελωνάκια  και ένα μεσημέρι το σκάει από το σπίτι. Πηγαίνει στο λιβάδι. Στην αρχή τρύπωσε στην κουφάλα ενός δέντρου όμως τα χελωνάκια τον προτρέπουν να βγει από εκεί και προσφέρονται να τον βάζουν στο δικό τους το καβούκι όταν θα κινδυνεύει.

 Έτσι γίνονται φίλοι και αρχίζουν το παιχνίδι. Σιγά σιγά μαθαίνει να χτυπάει τη μπάλα με το κεφάλι, να αποφεύγει τις τρικλοποδιές και μια μέρα τα χελωνάκια τον έκαναν αρχηγό του παιχνιδιού  γιατί έριχνε τις  πιο δυνατές κεφαλιές..........

 Ο Λίνος απαλλαγμένος από το βάρος του καβουκιού και με καθημερινή προπόνηση έτρεχε πιο γρήγορα από τις πέτρες που κατρακυλούσαν από το βουνό, πιο γρήγορα και από την μπάλα. Όταν το γεράκι ορμούσε στα χελωνάκια στο λιβάδι, αυτός έτρεχε τόσο γρήγορα για  να κρυφτεί στη κουφάλα του  δέντρου που το γεράκι, εκεί που νόμιζε ότι θα τον γράπωνε, βρισκόταν καρφωμένο με το ράμφος του  στο δέντρο!......... Μια μέρα  ο Λίνος , έσωσε  από τα νύχια του γερακιού, την  τελευταία στιγμή, τη Λίλα, την  καινούρια κάτοικο στο λιβάδι και από τότε ο Λίνος και η Λίνα έγιναν αχώριστοι και όταν μεγάλωσαν παντρεύτηκαν και απέκτησαν δυο χελωνάκια, το ένα με καβούκι και το άλλο χωρίς καβούκι».