Ο Ηρακλής και οι Μινύες, οι απεσταλμένοι του βασιλιά Εργίνου του Ορχομενού (7)

Στο δρόμο της επιστροφής του ο Ηρακλής από τον Κιθαιρώνα  για τη Θήβα συνάντησε τους απεσταλμένους το βασιλιά του Ορχομενού Εργίνου, που πήγαιναν να εισπράξουν από τους Θηβαίους φόρο. Το φόρο αυτό τον πλήρωναν οι Θηβαίοι γιατί κάποτε στην Ογχηστό, στο ναό του Ποσειδώνα, με μια πέτρα ο ηνίοχος του Μενοικέα, βασιλιά της Θήβας, σκότωσε τον Κλύμενο, βασιλιά του Ορχομενού. Πριν πεθάνει ο Κλύμενος έδωσε εντολή στο γιο του, Εργίνο, να πάρει εκδίκηση από τους Θηβαίους. Πράγματι ο Εργίνος μάζεψε στρατό και ξεκίνησε για τη Θήβα. Στη μάχη που έγινε νίκησαν οι Μινύες, οι κάτοικοι του Ορχομενού, και υποχρέωσαν τους Θηβαίους να στέλνουν στον Εργίνο πρόστιμο εκατό βόδια το χρόνο για 20 χρόνια.

Αυτούς λοιπόν συνάντησε ο Ηρακλής και θέλησε να τους εμποδίσει να εισπράξουν το φόρο. Έγινε συμπλοκή και ο Ηρακλής αφού τους νίκησε, τους έκοψε τις μύτες και τα αυτιά, τους τα πέρασε αρμαθιά στο λαιμό, τους έδεσε τα χέρια πίσω και τους έστειλε στον Ορχομενό, λέγοντάς του πως αυτός είναι ο φόρος που πρέπει να δώσουν στον Εργίνο και στους Μινύες. Ο Εργίνος όταν είδε τους απεσταλμένους του έτσι ζήτησε από τον Κρέοντα, το βασιλιά της Θήβα, να του παραδώσει αυτόν που έκανε αυτή την πράξη. Ο Ηρακλής μάζεψε τους συνομηλίκους του και ετοίμασε την άμυνά του γιατί περίμενε πως οι Μινύες θα έρχονταν στη Θήβα. Λέγεται ότι δεν υπήρχαν όπλα στην πόλη για εξοπλιστούν, γι' αυτό πήγαν στους ναούς και πήραν τα όπλα που είχαν αφιερώσει ο πρόγονοί τους στους θεούς ως λάφυρα.

Πράγματι ο Εργίνος πήγε εναντίον της Θήβας. Ο Ηρακλής είχε πιάσει ένα στενό πέρασμα κοντά στην πόλη και εκεί νίκησε τον Εργίνο, τον οποίο και σκότωσε. Το κατόρθωμα αυτό του Ηρακλή προκάλεσε σε όλους το θαυμασμό και τον θεώρησαν λυτρωτή της Θήβας. Για αμοιβή ο Κρέοντας του έδωσε γυναίκα του τη Μεγάρα και του παρέδωσε την εξουσία της πόλης. 

Συμβολισμός του Μύθου : οι απεσταλμένοι του  βασιλιά Εργίνου  γυρίζουν στον Ορχομενό δίχως μύτες και αυτιά.

Ο Ηρακλής έχει μπει πλέον στην πορεία του πεπρωμένου του. Συναντώντας τους Μινύες στο δρόμο του, που θέλουν να πάρουν τον φόρο έρχεται αντιμέτωπο με την έννοια της άρνησης της συγχώρησης, της εκδίκησης και της τιμωρίας. Μεσολαβεί και προσπαθεί να ανατρέψει, θα λέγαμε το χρέος των Θηβαίων.

Τι σημαίνει η κοπή των αυτιών ;

Δίχως αυτιά και μύτες οι απεσταλμένοι εκπρόσωποι των Ορχομένιων φανερώνουν ότι  δεν άκουγαν την εσωτερική τους φωνή για συγχώρηση, άρα ήταν κουφοί στην έννοια της συγχώρησης. Επιπλέον δεν ήθελαν ούτε να οσφρηστούν, να μυρίσουν, να διαισθανθούν την ανάγκη της  για να πάψουν να θέλουν την εκδίκηση των Θηβαίων.

Επειδή η όσφρηση συνδέεται με τη διαίσθηση και αυτό μας το λέει πολύ καλά ο  λαός με τις φράσεις του, όπως « εδώ κάτι μου μυρίζει» ή "κάτι μου βρωμάει σ’ αυτήν την υπόθεση"  ή « μυρίζομαι μια ευκαιρία εδώ».

Έτσι οι Μινύες δεν άκουγαν, ούτε διαισθάνονταν σαν να μην είχαν αυτιά και μύτες συντηρώντας την παλιά τους οργή  και το μίσος για το θάνατο του βασιλιά τους.

Στο μύθο μας αυτό οι Μινύες αντιπροσωπεύουν τον κάθε άνθρωπο που παραμένει δεσμευμένος με το παρελθόν του, στην εκδίκηση και στην τιμωρία, απρόθυμος να συγχωρέσει και ελευθερωθεί. Όσο δεν συγχωρεί ο άνθρωπος βασανίζεται και μένει δεμένος με άσχημα πράγματα του παρελθόντος, το κόστος του διπλάσιο και τριπλάσιο. Οι Μινύες στο τέλος πλήρωσαν πολλαπλάσια  το τίμημα της εκδίκησης. Διότι οι Μινύες προκαλούν με την επιμονή τους γι εκδίκηση  την οργή των Θηβαίων και ιδιαίτερα του Ηρακλή, με αποτέλεσμα την τιμωρία τους.

Οι Μινύες με τις μύτες και τα αυτιά κρεμασμένα στο λαιμό, αντιπροσωπεύουν τον άνθρωπο που δεν επιθυμεί να κάνει πρόθυμα αυτό που πρέπει μόνος του αλλά αναγκάζεται με τη βία να το κάνει.