Ο Ηρακλής σκοτώνει το λιοντάρι του Κιθαιρώνα (6)

Στα 18 του ο Ηρακλής έκανε το πρώτο του κατόρθωμα. Είχε εμφανιστεί στην περιοχή της Θήβας ένα λιοντάρι που είχε τη φωλιά του στον Κιθαιρώνα και το οποίο κατασπάραζε τα βόδια του Αμφιτρύωνα και του Θέσπιου. Κανένας δεν τολμούσε να τα βάλει με το λιοντάρι γιατί ήταν άγριο πολύ.

Πήγε ο Ηρακλής στις Θεσπιές για να αντιμετωπίσει το λιοντάρι.  Εκεί, τον φιλοξένησε, για 50 μέρες ο βασιλιάς Θέσπιος μέχρι να σκοτώσει το λιοντάρι. Ο Θέσπιος ήθελε οι 50 κόρες του, οι Θεσπιάδες όπως τις αποκαλούσαν,  να αποκτήσουν παιδί από τον Ηρακλή, γι' αυτό και τον υποχρέωσε να κοιμηθεί με τις κόρες του. Μια μόνο αρνήθηκε και ο Ηρακλής το θεώρησε προσβολή και την τιμώρησε να μείνει σε όλη της τη ζωή παρθένα και να τον υπηρετεί ως ιέρεια σε ιερό που ιδρύθηκε προς τιμήν του στις Θεσπιές, όταν σκότωσε το λιοντάρι του Κιθαιρώνα.

Αφού σκότωσε το λιοντάρι του Κιθαιρώνα ο Ηρακλής, άφησε το Θέσπιο και τις 50 κόρες του, από τις οποίες γεννήθηκαν 50 παιδιά, η μια απέκτησε δίδυμα.

Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά του Ηρακλή πήγαν με οδηγό τους τον Ιόλαο στη Σαρδηνία, όπου ίδρυσαν αποικία. Δύο μόνο έμειναν στις Θεσπιές και άλλα δύο πήγαν στη Θήβα. Αυτά που πήγαν στη Σαρδηνία μυθολογείται ότι έζησαν πολλά χρόνια και όταν έφθασε η τελευταία στιγμή της ζωής τους καταλήφθηκαν από ένα βαθύ αιώνιο ύπνο και δεν ξύπνησαν ποτέ πια.

Επεξεργασία του μύθου: ο Ηρακλής, το λιοντάρι του Κιθαιρώνα και η προσφορά του.

Στα 18 του ο Ηρακλής φανερώνει τη σωτήρια επίδραση που θα έχει στους ανθρώπους. Αναλαμβάνει δράση για να απαλλάξει τον τόπο από το θηρίο. Όμως καθώς  προσφέρει  λαμβάνει, διότι δεν υπάρχει καμιά προσφορά χωρίς απολαβή του δωρητού.  Ακόμα και στην πιο ανιδιοτελή μυστική προσφορά υπάρχει πάντα κάτι που ο προσφέρων λαμβάνει: τη χαρά της ίδιας του της προσφοράς. Επομένως η έννοια της ανιδιοτελούς προσφοράς μόνο ποιοτικά μπορεί να ισχύει. Εφόσον υπάρχει πάντα ένα προσωπικό κέρδος, αυτό είναι ποιοτικό μόνο αν είναι πνευματικό και όχι υλικό. Το πνευματικό κέρδος είναι πλούτος, το κουβαλάμε μαζί μας σε όλη μας τη ζωή, με αυτή την έννοια είναι αθάνατο. Ο Ηρακλής με τα έργα του έγινε αθάνατος.

Κάθε μέρα που αφιέρωνε στο κυνήγι του λιονταριού ήταν μια μέρα αφιερωμένη στην υπηρεσία των άλλων εξωτερικά αλλά και του εαυτού του εσωτερικά- και αυτό πάντα μετατρέπεται σε παράδειγμα. Και ένα παράδειγμα πάντα προκαλεί μίμηση.