Τι είνα η Ελληνική Μυθολογία;

Η Ελληνική Μυθολογία αντιπροσωπεύει την παλαιότερη ιστορία των κατοίκων που έζησαν στον τόπο που αργότερα ονομάστηκε Ελλάδα. Πρόκειται δηλαδή για την προϊστορία των Πρωτο- Ελλήνων ή των Προελλήνων.   

Ένα μεγάλο τμήμα της Ελληνικής Μυθολογίας ταυτίζεται με τη φυσιογεωλογική εξέλιξη του Ελλαδικού χώρου. 

Με τους μύθους οι πρόγονοί μας προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν γεωλογικές ανακατατάξεις και φαινόμενα όπως σεισμοί, εκρήξεις ηφαιστείων κλπ. Ο μύθος της Γιγαντομαχίας αναφέρεται σε έντονα φυσικά φαινόμενα, όπως θύελλες και τυφώνες, ξηρασίες και πυρκαγιές, σεισμούς και καταποντισμούς.

Η ηφαιστειακή δραστηριότητα στο Βεζούβιο, την Αίτνα ή τη Νίσυρο, αποδιδόταν στην οργή των Γιγάντων, που βρίσκονταν θαμμένοι στα σπλάχνα της Γης. Ακόμα και τα απολιθώματα από μεγαθήρια, που ανακάλυπταν οι αρχαίοι, πίστευαν α ότι ήταν κόκκαλα των Γιγάντων.

Σύμφωνα με το μύθο της Γιγαντομαχίας η μητέρα των πάντων, η Γη, έστρεψε τους θνητούς Γίγαντες κατά των αθάνατων θεών του Ολύμπου. Οι θεοί καταδίωξαν τους Γίγαντες, οι οποίοι υποχώρησαν έντρομοι. Ο θεός της θάλασσας  Ποσειδώνας είχε αναλάβει, κατόπιν εντολής του Δία, να εξαφανίσει το Γίγαντα Πολυβώτη, ο οποίος διέσχισε φοβισμένος το Αιγαίο προκειμένου να σωθεί. Ο Ποσειδώνας τον πρόφτασε κοντά στην Κω. Με την τρίαινά του, απέσπασε ένα τμήμα από την Κω και το εκσφενδόνισε εναντίον του Πολυβώτη. Ο Ποσειδώνας πέτυχε το Γίγαντα και τον καταπλάκωσε. Το κομμάτι αυτό της Κω έγινε η Νίσυρος.

  Σύμφωνα με το μύθο του Τυφώνα,  μόλις οι θεοί τον  αντίκρυσαν ετράπηκαν σε φυγή και πήγαν στην Αίγυπτο. Δηλ. υπάρχουν μνήμες για βιαστικές μετακινήσεις ελληνικών πληθυσμών προς την Αφρική, που πιθανόν πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια ασυνήθιστης ηφαιστειακής δραστηριότητας, όπως η τρομακτική έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας.